Prace zespołu skupiają się aktualnie na weryfikacji pierwszej hipotezy badawczej, zakładającej, że długotrwałe narażenie mieszkańców na stres spowodowany pandemią ma niekorzystne skutki dla mieszkańców, a także zagraża trwałemu i zrównoważonemu rozwojowi miasta. Miasta wymagają zwiększenia resilience na stres spowodowany pandemią. W tym celu po studiach literatury przedmiotu, opracowano artykuł wskazujący analogię w funkcjonowaniu człowieka oraz miasta jako organizmów żywych i określający znaczenia odporności w tym funkcjonowaniu. Manuskrypt. pt. Stress response mechanisms in the resilience building process: Analogies between the city and the organism został zgłoszony w kwietniu br. do renomowanego czasopisma naukowego Scientific Reports. Jest w trakcie procesu publikacyjnego. Poniżej przedstawiamy autorski schemat przedstawiający mechanizm reakcji na stres w organizmie żywym i mieście na zasadzie analogii.
Zespół opracował w ramach projektu formularz geoankiety, który skierowany będzie do wszystkich mieszkańców wybranych do szczegółowej analizy 3 miast (Poznania, Swarzędza i Puszczykowa). Badanie przeprowadzone zostanie jednokrotnie, jako punkt wyjścia dla dalszych badań terenowych, metodą CAWI. Celem badania jest zbadanie subiektywnej percepcji poziomu stresu mieszkańców miast (także źródeł i skutków stresu, zmian w codziennym funkcjonowaniu, zachowaniach i stylu życia spowodowanych stresem, preferencji co do przekształceń infrastruktury miejskiej służącej redukcji stresu itp.) i powiązanie go z cechami zamieszkiwanego przez respondenta miasta i zagospodarowaniem najbliższej okolicy zamieszkania.